مقدمه: پیت و فیشورسیلنت یکی از راه های بی خطر و موثر در پیشگیری از پوسیدگی دندان، به ویژه سطوح اکلوزال دندان های خلفی است، به طوری که برخی از محققین آن را موثرترین روش پیشگیری می دانند. در صورت بروز هر نوع ریزنشت، هدف پیشگیرانه این روش مورد شک و تردید قرار خواهد گرفت، لذا محققین به دنبال روش هایی جهت کاهش این نقیصه هستند.هدف: هدف از این مطالعه، بررسی میزان ریزنشت در استفاده از دو ماده کامپوزیت فلو و فیشوسیلنت با دو تکنیک سلف اچ و توتال اچ در دندان های دایمی است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر بر روی 60 دندان پر مولر فک بالا که به منظور ارتودنسی کشیده شده و از شیارهای سالمی برخوردار بودند صورت گرفت. جهت آماده سازی دندان ها از هیچ تکنیک تهاجمی استفاده نشده است.ابتدا دندان ها به طور تصادفی در 4 گروه 15 تایی به شرح زیر قرار گرفتند:گروه A: اسید اچ + باند + کامپوزیت فلو گروه C: سلف اچ + کامپوزیت فلوگروه B: اسید اچ + فیشور سیلنت گروه D: سلف اچ + فیشور سیلنتپس از آن نمونه ها 500 مرتبه در دمای 5 و 55 درجه ترموسیکل و 24 ساعت در فوشین 2 درصد قرار گرفتند.بعد از تهیه مقطع از بعد باکولینگوالی و با استفاده از استریومیکروسکوپ با درشت نمایی 40 مقاطع مورد بررسی قرار گرفتند.اطلاعات به دست آمده با روش آماری Proportional odda با Link function و با Goodness of fit برابر 0.760 بررسی شدند.یافته ها و نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل، ریزنشت در سیستم سلف اچ اختلاف معناداری با توتال اچ ندارد، ولی این میزان در کامپوزیت فلو و فیشورسیلنت با اختلاف معناداری توام است. به طوری که ریزنشت در کاربرد فیشورسیلنت در مقایسه با کامپوزیت فلو، مقدار کم تری دارد.

سابقه و هدف: با توجه به اینکه 67 تا 90 درصد پوسیدگی های دندانی در سنین 5 تا 17 سال مربوط به سطوح اکلوزال بوده، استفاده از فیشور سیلنت در کاهش پوسیدگی موثر گزارش شده است. این تحقیق با هدف ارزیابی کلینیکی فیشور سیلنت های انجام شده روی مولر های اول دایمی در سال های 95 تا 97 در بیماران مراجعه کننده به بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران در سال 1398 انجام شد. مواد و روش ها: در این تحقیق توصیفی مقطعی پرونده های بیمارانی که فیشورسیلنت مولر اول دایمی در آنها طی سال های 95 تا 97 توسط دانشجویان دندانپزشکی انجام شده بود استخراج و مورد بررسی قرار گرفتند. قبل از شروع ارزیابی، دندانها با مسواک و خمیر دندان تمیز شدند. وضعیت فیشور سیلنت با کمک یک سوند و آینه دهانی روی یونیت دندانپزشکی انجام گردید. داده ها توسط نرم افزار آماری 25 SPSS پردازش و جهت تعیین اثر متغیر ها از مدل رگرسیون لوجستیک استفاده شد. در این مطالعه P<0/05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از 160 دندان فیشور سیلنت شده، 20/6 درصد (33) گیر کامل فیشور سیلنت، 43/8درصد (70)، نیمی از سیلنت را از دست داده و 35/6 درصد (57)، تمام فیشور سیلنت را از دست داده بودند. نتیجه گیری به نظر می رسد بیش از نیمی از دندان ها در طی زمان فیشورسیلنت را از دست دادند، بیش از 68 درصد مواد فاقد پوسیدگی بودند.

زمینه و هدف: موفقیت کلینیکی سیلنت ها در پیش گیری از پوسیدگی ارتباط مستقیم با گیر و استحکام پیوند آنها دارد و در این ارتباط مطالعات فراوانی صورت گرفته است. هدف از این مطالعه لابراتواری ارزیابی و مقایسه قدرت استحکام باند برشی فیشور سیلنت بر مینا پس از شستشوی سطح اچ شده با دو زاویه 45 درجه و نود درجه است.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 31 دندان پرمولر با دو سطح باندینگ (باکالی و لینگوالی) مورد بررسی قرار گرفتند. سطوح باندینگ باکالی و لینگوالی، صاف، موازی و عمود بر افق و در حد مینا آماده شده و پس از اچینگ با اسید فسفریک 37% با زاویه نود درجه در سمت باکال و 45 درجه در سمت لینگوال شستشو شدند. پس از خشک کردن و کاربرد سیلنت، نمونه های آماده شده برای مدت 24 ساعت در آب مقطر 37 درجه ذخیره گردید و پس از آن تحت آزمایش بررسی قدرت استحکام باند برشی در دستگاه اینسترون قرار گرفتند. در پایان یافته ها به کمک آزمون آماری t و ضریب همبستگی Pearson مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد اگرچه میانگین قدرت استحکام باند در نمونه های شستشو شده با زاویه نود درجه بیش از گروه 45 درجه بود، اما این دو گروه به لحاظ آماری با استفاده از t.test و محاسبه ضریب همبستگی Pearson تفاوت معنی داری را نشان ندادند.نتیجه گیری: شستشوی سطوح اچ شده با زوایای 45 و نود درجه تاثیری در میزان استحکام باند برشی سیلانت ها ندارد.

بیان مساله: کاربرد فلوراید و فیشور سیلنت در پیشگیری از پوسیدگی دندان های کودکان اهمیت دارند. بررسی ها بیانگر اثر ترکیبات دارای فلوراید، به ویژه ژل اسید فسفریک فلوراید (Acidulated Phosphated Fluoride (APF)) بر مواد ترمیم کننده دندان است.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثر کاربرد پیاپی ژل فلوراید 1.23 APF درصد بر خشونت سطحی سیلنت های رزینی و گلاس آینومری بود.مواد و روش: در این بررسی تجربی، 135 عدد دیسک از دو گونه سیلنت رزینی بی فیلر (Clinpro, 3M) و گلاس آینومر (Triag, GC) در مولد آلومینیومی آماده گردید. به گونه ای که 45 عدد از دیسک ها از سیلنت رزینی، 45 عدد از سیلنت گلاس آینومری و 45 عدد هم از گونه سیلنت گلاس آینومری به همراه وارنیش ویژه گلاس آینومر روی آن فراهم گردید. نمونه های بالا هر یک به سه گروه 15 تایی بخش شدند. در گروه شاهد (گروه 1، 4 و 7) ژل APF بر سطح نمونه ها استفاده نگردید. در گروه های 2، 5 و 8 ژل فلوراید یک بار و به مدت چهار دقیقه بر روی سطح نمونه ها قرار گرفت و در گروه های 3، 6 و 9 چهار بار ژل APF استفاده شد. سپس، نمونه ها در آب مقطر قرار گرفتند. خشونت سطحی نمونه ها با استفاده از دستگاه پروفایل متر (Profilometer) بررسی شد. برای واکاوی آماری داده ها از آزمون کروسکال والیس (Kruskall-Wallis) و داون (Dunn) استفاده گردید.یافته ها: کاربرد یک یا چند بار ژل APF بر سیلنت رزینی اثری در افزایش خشونت سطحی آنها نداشت. اما کاربرد آن بر سطوح سیلنت گلاس آینومری با یا بی وارنیش، سبب افزایش خشونت سطحی شد و میان آنها اختلاف آماری معنادار وجود داشت (p<0.05). در نمونه های گلاس آینومری، با افزایش شمار دفعات کاربرد فلوراید خشونت سطحی نیز افزایش معنادار نشان داد.نتیجه گیری: کاربرد ژل APF سبب افزایش خشونت سطحی در سیلنت گلاس آینومری گردید، در حالی که اثری بر سیلنت رزینی بی فیلر نداشت.

زمینه و هدف: توانایی دیاگنودنت برای تشخیص پوسیدگیهای اکلوزالی زیر سیلنت و تکرار پذیری آن برای محققان مورد سوال است. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات اعداد دیاگنودنت قبل و بعد از انجام فیشور سیلنت اپک و نیز تعیین تکرارپذیری دیاگنودنت در تشخیص پوسیدگیهای زیر سیلنت می باشد.روش بررسی: در این مطالعه 42 دندان پره مولر و مولر سوم خارج شده سالم انسانی انتخاب شدند و دو مشاهده گر عمیق ترین پیت اکلوزالی دندانها را با دستگاه دیاگنودنت Pen ساخت کارخانه Kavo (آلمان) مورد ارزیابی قرار دادند. بعد از یک هفته مجددا همین عمل توسط دو مشاهده گر فوق برای تعیین تکرارپذیری دیاگنودنت صورت پذیرفت. ارزیابی با دیاگنودنت بعد از اچینگ و بعد از فیشورسیلنت نیز صورت گرفت. نتایج ثبت و با استفاده از فرمول رگرسیون خطی و نرم افزار SPSS ویرایش %11.5 نالیز گردید.یافته ها: میزان تکرارپذیری روش دیاگنودنت برای مشاهده گر اول %75.49 و برای مشاهده گر دوم %77.56 بود. میانگین اعداد دیاگنودنت بعد از اچینگ و بعد از فیشورسیلنت تراپی به ترتیب در حدود 28 واحد و شش واحد افزایش یافت.نتیجه گیری: دیاگنودنت از تکرارپذیری بالایی برخوردار می باشد و همین امر این دستگاه را برای مانیتورینگ پوسیدگیها مناسب می سازد، اما به علت تحت تاثیر قرار گرفتن دیاگنودنت توسط سیلنت اپک، به عنوان تنها وسیله کاربردی جهت تشخیص پوسیدگیهای زیرسیلنت کارایی ندارد

زمینه و هدف: امروزه استفاده از سیلنت ها به عنوان موثرترین روش در پیشگیری از پوسیدگی سطح اکلوزال معرفی می شود، اما سرنوشت باکتری هایی که به صورت غیرعمد توسط سیلنت های دندانی سیل می شوند مهم است. هدف این مطالعه بررسی اثر فیشور سیلنت آزادکننده فلوراید بر رشد استرپتوکوک های دهانی می باشد.روش بررسی: در این مطالعه که به صورت آزمایشگاهی انجام گردید ابتدا کشت خالص از باکتری های استرپتوکوکوس موتانس، سنگوئیس و سالیواریوس بر روی محیط کشت بلاد اگار تهیه شد. سپس سوسپانسیون معادل نیم مک فارلند از باکتری تازه رشد یافته در سالین نرمال تهیه شده و با استفاده از سواب کشت یکنواختی از آن در سطح حاوی محیط کشت انجام گرفت. در مرحله بعد با استفاده از ته پیپت پاستور استریل حفره هایی به قطر شش میلی متر بر روی محیط کشت ایجاد شده و از فیشور سیلنت های مورد آزمایش هر کدام به طور جداگانه در داخل حفره قرار داده شد. در این مرحله نمونه ها به چهار گروه تقسیم شدند:1- پلیت هایی که فقط حاوی باکتری مورد نظر هستند و هیچ تغییری روی آنها صورت نمی گیرد.2- پلیت هایی که فقط حاوی باکتری مورد نظر هستند ولی توسط دستگاه لایت کیور به مدت بیست ثانیه کیور می شوند.3- پلیت های حاوی باکتری مورد نظر که فیشور سیلنت کیور شده (به وسیله دستگاه لایت کیور به مدت بیست ثانیه) درون آنها قرار دارد.4- پلیت های حاوی باکتری مورد نظر که فیشور سیلنت کیور نشده در آنها قرار دارد.بعد از مدت مناسب انکوباسیون در 37 درجه، قطر هاله عدم رشد باکتری در هر پلیت با خط کش اندازه گیری شد. برای هر باکتری شش بار این آزمایش را تکرار کرده و در نهایت داده ها با آزمون ANOVA و t-test تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که فیشور سیلنت آزادکننده فلوراید می تواند در جلوگیری از رشد استرپتوکوک سنگوئیس و سالیواریوس موثر باشد (P<0.05) و تاثیر معناداری در جلوگیری از رشد استرپتوکوک موتانس ندارد. (P=0.05) همچنین فرایند کیورینگ می تواند باعث افزایش خاصیت آنتی باکتریال فیشور سیلنت ها شود (P<0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، فیشور سیلنت Clinpro-3M (آزادکننده فلوراید) توانایی جلوگیری از رشد استرپتوکوک های دهانی (سنگوئیس و سالیواریوس) را دارد.

زمینه و هدف: کاربرد باندینگ های سلف اچ، با مراحل کمتر و ساده تر در دندانهای دائمی و شیری افزایش یافته است. بنابراین هدف از این مطالعه تجربی، مقایسه اثر روش معمول اسید اچ، باندینگ تک بطری و باندینگ سلف اچ بر استحکام برشی باند (SBS) فیشورسیلنت نوری به مینای دندانهای شیری و دائمی است.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، صافترین سطوح پروگزیمال مینای تراش نخورده سی مولر شیری (گروههای 6،4،2) و سی پرمولر دائمی (گروههای 5،3،1)، در شش گروه ده تایی قرارگرفتند. گروه 1و 2 (کنترل): اسید اچ+فیشور سیلنت نوری (Concise 3M-ESPE) گروه 3 و4 (SB): اسید اچ+تک بطری (single bond)+فیشورسیلنت. گروه 5 و (PLP): سلف اچ (Prompt L-Pop 3M+ESPE)+فیشورسیلنت. پس از پانصد چرخه حرارتی و زمان غوطه وری سی ثانیه، استحکام برشی باند با دستگاه Zwick-Germany، سبک شکست، توسط استریومیکروسکوپ و داده ها با آنالیزهای آماری ANOVA و Between-subjects effect و LSD بررسی شدند.یافته ها :SBS، تفاوت آماری معنی داری بین گروههای کنترل و PLP، همچنین SB و PLP نشان نداد. (p>0.05)، در حالی که بین گروههای کنترل و SB معنی دار (P=0.022) نیز میزان آن در تمام گروه های شیری از دائمی کمتر بود. (p<0.05)نتیجه گیری: سیستم باندینگ سلف اچ (PLP) مشابه روش معمول اسید اچ، باند مناسب بین فیشورسیلنت نوری و مینای تراش نخورده ایجاد می کند. کاربرد باندینگ تک بطری نیز در افزایش استحکام باند فیشورسیلنت موثر می باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

این پژوهش اثر عامل باند مینایی را در پیشگیری از پوسیدگی های ایجاد شده بعد از فیشور سیلنت بررسی می کند. مطالعه بر روی دندان های مولر اول دائمی سالم و با رویش کامل در 32 دانش آموز پسر شش تا نه ساله انجام شد. دندان ها در هر فرد به طور تصادفی در دو گروه مورد و شاهد قرار داده شدند. هر گروه شامل یک دندان در فک بالا و یک دندان در فک پایین در نیمه مخالف آن بود )دندان های6┼6  در گروه مورد و 6┼6 در گروه شاهد و بالعکس(. در گروه مورد قبل از جای گذاری فیشورسیلنت، بر روی دندان های باند مینایی قرار گرفت. گروه شاهد شامل دو دندان مولر اول دائمی دیگر بود که فقط فیشور سیلنت روی آن ها استفاده شد. بعد از گذشت یک سال 28 نفر از بیماران در دسترس بودند. دندان ها از لحاظ پوسیدگی تحت ارزیابی قرار گرفتند. بعد از ارزیابی نهایی و بررسی آماری توسط آزمون X2 و α=0.05 تفاوت معنی داری بین دو گروه دیده نشد.

زمینه و هدف: جهت انجام درمان فیشورسیلنت به دنبال اچ کردن سطح دندان با اسید فسفریک و سپس شستشو، به طور معمول ماده رزینی قرار می گیرد. در برخی مقالات استفاده از عوامل باندینگ جهت افزایش گیر فیشورسیلنت توصیه شده است. باتوجه به این که در انجام فیشور سیلنت سطح چسبنده غالبا مینا می باشد، ممکن است استفاده از باند مینا که یک رزین هیدروفوب است به جای باند عاجی مناسب تر باشد. هدف از این کار آزمایی بالینی مقایسه گیر و دوام درمان فیشور سیلنت در سه حالت کاربرد عوامل باندینگ مینایی، عوامل باندینگ عاجی و عدم کاربرد عوامل باندینگ در طول 4 سال بود.روش بررسی: این مطالعه بر روی دندان های مولر اول فک بالا و پایین 24 دانش آموز کلاس اول (7-6 ساله) یک مدرسه ابتدایی انجام شد (در مجموع 96 دندان). بر روی 36 دندان باندینگ عاجی Excite، بر روی 36 دندان باندینگ مینایی Margin bond به کار برده شد، سپس فیشور سیلندر کلیه شیارها قرار گرفت و 60 ثانیه کیور شد. به علاوه از مجموع این دو گروه، 24 دندان انتخاب و با گروه 24 تایی از دندان های جفتشان در کوادرانت مقابل که هیچ گونه ماده باندینگی برایشان به کار نرفته بود (به عنوان گروه کنترل) مقایسه شدند. سپس شیارها به طور سالانه از نظر وجود یا عدم وجود فیشور سیلنت به مدت 4 سال مورد بازبینی قرار گرفتند. یافته ها با استفاده از آزمون آماری Wilcoxon مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: طبق نتایج مطالعه حاضر که براساس آزمون آماری Wilcoxon به دست آمده است تفاوت آماری معنی داری در گیر و دوام درمان فیشور سیلنت در هنگام استفاده از باندینگ عاجی (Excite) و باندینگ مینایی (Margin bond) و نیز بین استفاده یا عدم استفاده از باندینگ در زیر فیشورسیلنت در طی چهار سال وجود نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر، استفاده از عوامل باندینگ مینایی، عاجی یا عدم استفاده از مواد باندینگ به طور کلی باعث تفاوت کلینیکی محسوسی در دوام و گیر فیشور سیلنت طی 4 سال نخواهد شد.